การสำรวจและประเมินค่าทรัพย์สิน (กล้องวงจรปิด)

การสำรวจและประเมินค่าทรัพย์สิน

ขั้นตอนที่สำคัญที่สุดของกระบวนการกำหนดขอบเขตเป็นสิ่งที่กำหนดว่าจะทำหรือไม่ทำในระหว่างการประเมิน  และเป็นการระบุว่าอะไรที่เราจะปกป้อง  

ความสำคัญของสิ่งที่เราพยายามจะปกป้อง  และจะปกป้องถึงระดับไหนและละเอียดเพียงใด   การกำหนดขอบเขตยังเกี่ยวข้องกับว่าระบบใด  

หรือแอพพลิเคชั่นกล้องวงจรปิดใดที่จะถูกประเมินบ้าง   ทรัพย์สินแต่ละประเภทที่จะประเมินค่าความสำคัญด้านความมั่นคงปลอดภัย 

โดยพิจารณาความสำคัญของระบบงานที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจหลักขององค์กร  โดยทรัพย์สินที่มีมูลค่าสูงจะต้องนำมาประเมินความเสี่ยงเป็นลำดับต้น  ๆ

อุปกรณ์แนะนำ :   รั้วไฟฟ้ากันขโมย    กล้องวงจรปิด    สัญญาณกันขโมยไร้สาย

                        การระบุภัยคุกคาม       การชี้ให้เห็นถึงความเสี่ยงที่หน่วยงาน   กระบวนการนี้จำเป็นต้องอาศัยความรู้ความเข้าใจหน่วยงาน  ภารกิจและกิจกรรม 

 สิ่งแวดล้อม  กฎหมาย  สังคม  การเมือง  และวัฒนธรรมพัฒนาการและปัจจัยที่มีต่อความสำเร็จของหน่วยงาน   โอกาสและภัยคุกคามที่มีต่อหน่วยงาน  

การระบุภัยคุกคามควรได้ดำเนินการอย่างทั่วถึงครอบคลุมกิจกรรมในทุก ๆ  ด้านของหน่วยงาน   การมีภัยคุกคามอาจส่งผลให้เกิดการละเมิดความมั่นคงปลอดภัยสารสนเทศและส่งผลเสียตามมา  

ภัยคุกคามที่เกิดจากปัจจัยภายนอกอาจเข้ามาทำลายหรือก่อให้เกิดความเสียหายต่อข้อมูลและทรพัย์สินขององค์กร  ภัยคุกคามนี้อาจแบ่งได้เป็นหลายประเภท เช่น

- ภัยคุกคามจากคนภายในองค์กร

- ภัยคุกคามจากคนภายนอกองค์กร

- ภัยธรรมชาติ

- ภัยคุกคามจากสภาพแวดล้อมที่ไม่เหมาะสม

สิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นและมีอันตรายต่อทรัพย์สิน  ภัยคุกคามนั้นประกอบด้วย  3  ส่วนคือ

- เป้าหมาย      การโจมตีแบ่งได้หลายระดับ  การโจมตีเป้าหมายทางกายภาพ  ระดับถัดมาก็จะป็นการโจมตีทางเครือข่าย  

ส่วนเป้าหมายของการโจตีในที่นี้คือองค์ประกอบต่าง  ๆ  ของการรักษาความปลอดภัย  คือ ความลับ  ความถูกต้อง และความพร้อมใช้งานของข้อมูล  ซึ่งภัยคุกคามแต่ละด้านขึ้นอยู่กับเหตุผลหรือแรงจูงใจ

- ผู้โจมตี         ผู้ที่กระทำการใด  ๆ   ที่ก่อให้เกิดผลกระทบทางด้านลบกับเป้าหมาย  ผู้โจมตีในทีนี้ต้องทำหรือมีคุณสมบัติ  ดังนี้คือ  การเข้าถึง  ความรู้  แรงจูงใจ  พนักงาน  พนักงานเก่า  แฮคเกอร์  และศัตรูหรือคู่แข่ง

- เหตุการณ์      สิ่งที่เกิดจากการที่ผู้โจมตีทำอันตรายต่อองค์กร  เช่น  แฮคเกอร์อาจทำอันตรายด้วยการแก้ไขหน้าเว็บไซต์ขององค์กร  เช่น  การแก้ไขข้อมูลที่สำคัญทั้งที่ตั้งใจและไม่ได้ตั้งใจ   การเจาะเข้าระบบโดยไม่ได้รับอนุญาต   เป็นต้น